
İmlâ 1."ö/ü" Türkçe kelimelerde ilk hecede "ö-ü" olarak, yani yanında "i" alarak yazılır. ikinci ve diğer hecelerde. "o-u" gibi "i" almadan yazılır. Arapça ve Farsçadan géçen kelimelerde "ö-ü" daima "o-u" olarak yazılır. Fransızca kelimelerde ise her hecede yanına "i" alır. Göñül, ödev, öykü, pétibör 2. "z" ve "j" kéndisinden soñraki harfle birleşmez. yani kelime bölünür. Kazan, ezan, zemin 3. "z" "j" den soñra veya bazı ayrı yazılan eklerde kelime başına gelen "o-u", "ö-ü", "ı, i, é" harfleri başlarına "e" almaz, "a" ise "e" gibi yazılır. Sézik, ozan, ozon, üzüm 4. Arapça kelimelerdeki "kısa a" sesi "e" ile yazılır. asıl, ahlak 5. Soñu "b, c, d" ile biten, Amma Istanbul ağızındaki seslendirme kurallarından dolayı "p, ç, t" ile yazılan kelimeler. "b, c, d" il...